Konstrukcje wykonane z metali stosuje się powszechnie na całym świecie. Najczęściej wykorzystywana jest stal, która odznacza się wysoką wytrzymałością i niskim kosztem wytwarzania. Niestety posiada ona pewną wadę, jaką jest duża podatność na korozję. Dlatego też trzeba ją dobrze zabezpieczać różnymi powłokami ochronnymi, co czyni się bardzo często w motoryzacji. Zdarza się jednak, że stalowe elementy nośne zatopione są wewnątrz betonu i nie ma do nich bezpośredniego dostępu. Jak wtedy stwierdzić, czy nie doszło do ich nadmiernego osłabienia?
Ponieważ nie istnieją nieinwazyjne sposoby, które pozwalają na odkrycie drutów zbrojeniowych, trzeba wykorzystać inne możliwości. Mogą to być na przykład tak zwane badania nieniszczące Metodami tego typu można sprawdzić dokładną strukturę powierzchni stali, a także prześwietlić jej wnętrze niczym podczas badania rentgenowskiego. Dowiemy się wtedy między innymi tego czy zachowana jest poprawna gęstość. Jej obniżenie będzie świadczyć o fakcie wdania się korozji do wnętrza. Wtedy konieczna jest szybka interwencja, ponieważ osłabienie zbrojenia może doprowadzić do katastrofy budowlanej.
Dawniej, gdy powyższe metody nie były dostępne, obliczano po prostu w jakim czasie dany element może potencjalnie skorodować na tyle, że zostanie nadmiernie osłabiony. Danej konstrukcji wystawiano swoistą datę ważności, która na przykład dla bloków z wielkiej płyty budowanych za czasów PRL wynosiła 50 lat. Gdyby nie możliwość posłużenia się dzisiaj badaniami nieniszczącymi magnetycznymi, stare osiedla należałoby zwyczajnie wyburzyć. Okazuje się jednak, że korozja nie przebiegła tak szybko jak zakładano i nie obniżyła gęstości metalowych elementów zbrojeniowych.
